The Elephant Whisperers: ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ 450 ਘੰਟੇ ਦੀ ਸ਼ੂਟਿੰਗ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਦ 39 ਮਿੰਟਾਂ ਦੀ ਡਾਕੂਮੈਂਟਰੀ

ਊਟੀ ਵਿੱਚ ਜੰਮੀ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਹੋਈ, ਕਾਰਤਿਕੀ ਨੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਹਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ। ਹਾਥੀਆਂ ‘ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹਾਥੀਆਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਮੁਦੁਮਲਾਈ ਟਾਈਗਰ ਰਿਜ਼ਰਵ ਦੇ ਨੇੜੇ ਥੇਪਾਕਾਡੂ ਹਾਥੀ ਕੈਂਪ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਸ਼ੂਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਾਰਤਿਕ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਦੀ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਹੈ। 2017 ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਰਘੂ (ਹਾਥੀ) ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਅਵਾਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੇ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇ ਦਾ ਸੀ। ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਕਰੰਟ ਲੱਗਣ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਕਾਰਤਿਕੀ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਮੁਦੁਮਲਾਈ ਟਾਈਗਰ ਰਿਜ਼ਰਵ ਗਈ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਬੋਮਨ (ਕੱਟੁਨਾਇਕਨ ਸਮੁਦਾਇ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ) ਨੂੰ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਹਾਥੀ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ ਪਿਤਾ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਡਿਸਕਵਰੀ ਅਤੇ ਐਨੀਮਲ ਪਲੈਨੇਟ ਲਈ ਫੋਟੋਗ੍ਰਾਫੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਰਤੀਕੇ ਨੇ ਫਿਰ ਰਘੂ, ਬੋਮਨ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਬੇਲੀ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਪੰਜ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ। ਫਿਲਮ ਦਾ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰ ਬੋਮਨ ਕਟੂਨਾਇਕਨ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਪੁਜਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਹਾਥੀਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਾਰਤਿਕੀ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ, ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਹਾਥੀਆਂ ਦੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ 450 ਘੰਟਿਆਂ ਦੀ ਫੁਟੇਜ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਪੰਜ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸਤੰਬਰ 2022 ਵਿੱਚ, ਗੁਨੀਤ ਮੋਂਗਾ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ, ਉਸਦੀ ਯਾਤਰਾ ਇੱਕ 39 ਮਿੰਟ ਦੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਈ ਅਤੇ ਨੈੱਟਫਲਿਕਸ ‘ਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ।